Scheidingen zijn zwaar voor iedereen die erbij betrokken is. Het is zeker niet ongewoon dat bij een scheiding kinderen met allerlei vragen te maken krijgen. Naast de emotionele tol die een scheiding kan eisen, zijn er ook de juridische consequenties. In dit artikel gaan we na wat de gevolgen zijn voor kinderen die betrokken zijn bij een scheiding, zowel op juridisch als op psychologisch vlak.
Psychologische gevolgen scheiding kinderen
Een scheiding kan een grote impact hebben op kinderen. Het kan een aanzienlijke schok zijn voor hen, waardoor ze zich verdrietig, boos of verward voelen. Ze kunnen ook gaan twijfelen aan hun eigenwaarde en het gevoel hebben dat ze de schuld hebben van de scheiding. Kinderen kunnen ook moeite hebben met het aanpassen aan de veranderde situatie, waaronder de uitwisseling tussen ouders als de ouders niet meer samenwonen. Bovendien kunnen kinderen psychische en/of gedragsproblemen ontwikkelen als gevolg van een scheiding, waaronder depressie, angst en concentratieproblemen. Het is daarom belangrijk dat kinderen de liefde en steun krijgen die ze nodig hebben om goed te kunnen omgaan met dergelijke veranderingen.
Beperken psychologische gevolgen scheiding kinderen
Een scheiding kan een zware impact hebben op de kinderen in het gezin. Er bestaan manieren om de gevolgen van een scheiding voor de kinderen te beperken. De onderstaande tips zijn daarbij heel waardevol.
1. Zorg ervoor dat jullie open en eerlijk over de scheiding communiceren met de kinderen.
2. Laat de kinderen weten dat je om hen geeft en dat je er voor hen bent, ook al ben je niet meer samen met hun andere ouder.
3. Stimuleer het contact tussen de kinderen en beide ouders.
4. Laat de kinderen weten dat de scheiding niet hun schuld is.
5. Zorg ervoor dat de kinderen de ruimte hebben om hun emoties te uiten en luister naar hen zonder te oordelen.
6. Probeer zo veel mogelijk vaste routines en structuur aan te houden.
7. Zorg ervoor dat de kinderen zich veilig voelen en dat hun emotionele en fysieke veiligheid wordt gewaarborgd.
8. Wees een voorbeeld en toon respect voor de andere ouder.
9. Geef de kinderen een luisterend oor en beantwoord hun vragen zo eerlijk mogelijk.
10. Geef de kinderen de tijd en ruimte om te verwerken wat er is gebeurd.
11. Zorg dat het kind weet dat het de andere ouder graag mag blijven zien.
12. Sta het kind toe om contact te blijven hebben met al zijn grootouders.
Juridische gevolgen scheiding kinderen: het ouderlijk gezag
Natuurlijk moet je ook na de scheiding kinderen opvoeden. De twee ouders beschikken dan over het gezag, iets wat ze samen uitoefenen. Dat wil zeggen dat na de scheiding kinderen nog steeds door de twee ouders worden opgevoed en dat de twee ouders samen beslissen over praktische zaken, zoals de organisatie van de huisvesting van de kinderen, de studies, de vrije tijd, de filosofische oriëntatie en dergelijke meer.
Natuurlijk kan het gebeuren dat na een scheiding kinderen slechts bij één ouder wonen. Ook in dat geval zal de andere ouder mee het ouderlijke gezag uitoefenen. Het maakt daarbij niet uit of de ouders al dan niet waren getrouwd, want het ouderlijk gezag is gebaseerd op de afstamming. Dit betekent meteen ook dat bijvoorbeeld stiefouders geen ouderlijk gezag kunnen hebben.
Slechts in uitzonderlijke gevallen zal het gebeuren dat na een scheiding kinderen onder het gezag van een enkele ouder vallen. Dit kan enkel wanneer dit in het belang is van het kind.
Gevolgen scheiding kinderen regelen in een ouderschapsplan
Het ouderschapsplan is een belangrijk onderdeel bij een scheiding. Het ouderschapsplan legt de afspraken vast over de verzorging en de opvoeding van de kinderen. Er wordt bepaald waar het kind zal wonen, hoeveel tijd de kinderen bij elk van de ouders zullen doorbrengen, de verdeling van de kosten voor de kinderen, het verloop van de communicatie tussen de ouders en andere belangrijke zaken. Het ouderschapsplan is erop gericht om te zorgen dat de kinderen in hun belangen worden beschermd en dit door middel van een vorm van samenwerking tussen beide ouders. Het is belangrijk dat ouders bereid zijn om samen naar een oplossing te zoeken die het beste is voor de kinderen.
