Na even een dipje te kennen, neemt de populariteit van Pokémon Go opnieuw toe. Terwijl de inkomsten in 2017 nog wegzakten, noteerde Niantic in 2019 een recordomzet. Onder andere de toevoeging van Team Rocket aan het spel zorgde voor een gigantische omzetstijging. Daarom halen we het spelletje opnieuw vanonder het stof en beantwoorden we een aantal juridische vragen.
Mag ik Pokémon vangen op mijn fiets?
Wandelen is vermoeiend na een tijdje en soms is het net zo leuk om met je fiets naar de dichtstbijzijnde Pikachu te trappen. Het gebruik van een gsm op je fiets is echter niet toegestaan. In artikel 8.3 van de Wegcode staat immers dat je voortdurend in staat moet zijn om je fiets te besturen. Artikel 8.4 van de Wegcode geeft daarbij nadrukkelijk aan dat het hanteren van een “draagbare telefoon” verboden is. Met een Go-tcha om de pols kan het dus wel, zolang je je smartphone maar niet gebruikt. Je kan natuurlijk ook ergens heen rijden, daar stoppen en de Pokémon vangen. Word je betrapt met je smartphone op de fiets? Dan krijg je gegarandeerd een boete.
Is mijn privacy veilig?
Veiligheid kunnen we natuurlijk nooit garanderen, maar de privacy policy van Niantic biedt wel duidelijkheid. Daarin staat wel degelijk dat men je verzamelde persoonsgegevens deelt met derde partijen, zoals:
- Service providers zoals bedrijven die betalingen verwerken, bedrijven die marktanalyses organiseren en bedrijven die live-events organiseren
- Derde partijen voor directe marketing, na het verkrijgen van je specifieke toestemming
Uitzonderlijk zijn dergelijke bepalingen niet en het gaat grotendeels om geanonimiseerde gegevens. Wat daarentegen wel opvalt, is dat persoonlijke en gedetailleerde informatie (zoals je locatiegegevens) vrijelijk met overheden wordt gedeeld in het kader van onderzoek naar of de berechting van illegale of onethische praktijken. Even een Magikarp vangen terwijl je een inbraak pleegt en men kan in principe al snel bewijzen dat je op de plaats delict aanwezig was.
Mag ik overal de AR-modus in Pokémon gebruiken?
In principe is er geen probleem dat je de AR-modus gebruikt. Eenmaal je foto’s neemt is het belangrijk om te weten dat je ze niet zomaar mag delen. Personen die herkenbaar op de foto staan kunnen zich hiertegen verzetten. Daarnaast is er ook nog eens de problematiek van auteursrechtelijk beschermde gebouwen. De recente wet op de panoramavrijheid maakt het iets moeilijker voor de bezitters van de auteursrechten van gebouwen om op te treden, maar nog steeds moet er aan een aantal voorwaarden voldaan zijn. Een foto van een Voltorb bij het atomium deel je dus beter niet openbaar.
Wat als iemand mijn Pokémon steelt?
Sinds kort is het mogelijk om Pokémon te ruilen. Laat je je gsm even rondslingeren? Dan loop je het risico dat je niet zo goede vriend snel even je shiny Mewtwo ruilt voor een Pidgey. Over de diefstal van virtuele goederen is er nog maar weinig rechtspraak gepubliceerd, hoewel het vooral in Azië aan belang wint. De belangrijkste vraag is of virtuele goederen juridisch gezien een goed zijn en dus wel vatbaar zijn voor diefstal. Je kan die vraag bijvoorbeeld ook stellen bij het stelen van persoonsgegevens: we spreken veeleer van een privacy-inbreuk dan van diefstal.
In de rechtsleer lijkt men er echter steeds meer van uit te gaan dat er ook bij virtuele goederen zoals Pokémon sprake kan zijn van diefstal. Hiervoor baseren ze zich op een eerdere uitspraak door de Nederlandse Hoge Raad. Een dertienjarig jongetje had een waardevolle amulet in Runescape gevonden. Toen zijn schoolvriendjes dat te weten kwamen, hielden ze hem in een wurggreep en bedreigden ze hem met de dood. De jongen diende zijn virtuele bezittingen over te dragen. De Nederlandse Hoge Raad oordeelde uiteindelijk dat er sprake was van diefstal. Naar Nederlands recht moet er daarvoor sprake zijn van een “goed” dat “iemand toebehoort” en dat “wordt weggenomen” om het zich “toe te eigenen”.
Dezelfde redenering die de Nederlandse Hoge Raad gebruikt, zou ook in België opgaan waar de definitie van diefstal een stuk beperkter is en waar het volstaat dat er sprake is van het “bedrieglijk wegnemen” van “een zaak” “dat hem niet toebehoort”. Er is dus geen precedent, maar de kans is reëel dat er wel degelijk sprake is van diefstal als je iemand zijn Pokémon steelt.
Wat als de servers van Niantic crashen?
Als die-hard Pokémonspeler heb je misschien al je driehonderdste Pikachu gevangen of gaf je misschien al geld uit aan het spel. Als de servers van Niantic crashen en je alles kwijt bent, kan je Niantic daar niet voor aansprakelijk stellen. Dat staat mooi in de gebruiksvoorwaarden geschreven. Met die gebruiksvoorwaarden ga je akkoord wanneer je het spel downloadt en installeert. En als je toch een juridisch achterpoortje vindt om Niantic alsnog aansprakelijk te stellen? Dan is de aansprakelijkheid steeds beperkt tot 1.000 USD. Eigenlijk betaal je dus enkel voor de pret van het moment zelf. Dat is overigens niet alleen zo bij Pokémon Go, maar geldt voor vrijwel alle spelletjes die je downloadt en installeert.
