De introductie van het nieuwe verbintenissenrecht, zoals vastgelegd in het vernieuwde Burgerlijk Wetboek (BW), heeft significante veranderingen teweeggebracht in de manier waarop sommige contractuele zaken worden behandeld. Onder andere het overdragen van contracten, iets wat in het oud Burgerlijk Wetboek niet was geregeld, komt daarbij aan bod. In het nieuwe Burgerlijk Wetboek is er een algemene regeling voor het overdragen van contracten voorzien.
Redenen om een contract over te dragen
Er zijn diverse situaties waarin de overdracht van een contract zinvol kan zijn. Een bedrijf kan bijvoorbeeld kiezen om een contract over te dragen bij een bedrijfsverkoop of een reorganisatie, om zo de contractuele verplichtingen over te brengen op de nieuwe eigenaar. Bij de overname van een eenmanszaak is dit de standaard. Ook kan een contractoverdracht nuttig zijn wanneer er sprake is van herstructurering van schulden. Ten slotte kan een individu een contract willen overdragen om persoonlijke redenen, bijvoorbeeld bij een verhuizing of bij een relatiebreuk.
Overdracht van contract
Volgens de nieuwe regeling houdt de overdracht van een contract de volledige, ongewijzigde overdracht van de gehele contractuele relatie in. De rechten, verplichtingen, bevoegdheden en dergelijke meer worden met andere woorden allemaal overgedragen.
In de meeste gevallen is de instemming van de andere partij niet nodig om de overdracht mogelijk te maken. Echter, als de partij die het contract overdraagt (de overdrager) volledig uit de contractuele band wil stappen, is de toestemming van de medecontractant nodig. Dit soort volledige overdracht wordt vaak uitgevoerd in de vorm van een driepartijencontract. Bij de overdracht wordt de oorspronkelijke contractspartij normaal gesproken bevrijd, behalve voor schulden die reeds opeisbaar waren voordat de overdracht plaatsvond. Men blijft dus verantwoordelijk waarvoor men reeds verantwoordelijk was.
Onvolkomen overdracht van een contract
Ook een onvolledige contractoverdracht is met andere woorden mogelijk. Dit houdt in dat een contract kan worden overgedragen zonder de toestemming van de medecontractant. Er is dan geen sprake van een driepartijencontract. In dit scenario kan de overnemer gewoon de rechten uitoefenen die voortvloeien uit de contractuele positie. Het is wel zo dat zowel de overdrager als de overnemer hoofdelijk aansprakelijk blijven voor de gevolgen van het uitoefenen van deze rechten. De andere partij kan dus kiezen wij hij aanspreekt. Daarom is het aan te raden om de toestemming van deze andere partij te verkrijgen en te kiezen voor een driepartijenovereenkomst.
Regels van aanvullend recht
Het gaat hier om een algemene regeling van aanvullend recht. Het is belangrijk om op te merken dat deze nieuwe algemene regeling in geen geval de bestaande specifieke regelingen voor contractoverdracht vervangt, bijvoorbeeld de regels voor de overdracht van een arbeidsovereenkomst. Bovendien zijn de regels in deze algemene regeling aanvullend, wat betekent dat partijen in staat zijn om anders overeen te komen. Ze kunnen bijvoorbeeld bepalen dat de overnemer ook verantwoordelijk wordt voor reeds opeisbare schulden.
