In het verleden dwongen grote bedrijven vaak lange betalingstermijnen af wanneer ze een beroep deden op de diensten van kleine ondernemingen. Door de economisch zwakkere positie konden kleine bedrijven vaak niet anders dan hiermee akkoord gaan. Daarom heeft de wetgever al in 2020 beslist om paal en perk te stellen en te lange betalingstermijnen te verbieden. De regels worden op 1 februari 2022 bijgestuurd.
Grote ondernemingen dwongen lange betalingstermijnen af
In principe bedraagt de wettelijke betalingstermijn voor een factuur 30 dagen. Als er geen afspraken zijn gemaakt, is de factuur binnen een termijn van 30 dagen te betalen. Hiervan kan echter worden afgeweken, wat vaak gebeurt. Er kan zowel een kortere als een langere betalingstermijn worden overeengekomen. Een schuldeiser die economisch sterk staat ten opzichte van zijn klant, dwingt dan kortere betalingstermijnen af of vraagt zelfs om vooraf te betalen.
Het omgekeerde kan ook: een schuldenaar die economisch sterk staat ten opzichte van zijn leverancier dwingt dan langere betalingstermijnen af. Grote bedrijven konden zo betalingstermijnen afdwingen die tot meer dan vier maanden opliepen. Voor leveranciers was het vaak te nemen of te laten. Dit komt natuurlijk de grote bedrijven hun cashflow ten goede, terwijl de kleine zelfstandige met de gebakken peren zit.
Betalingstermijnen tussen ondernemingen tot 1 februari 2022
Op 29 april 2020 werd er een eerste keer ingegrepen. Er werd toen bepaald dat, voor contracten vanaf die datum waarbij de schuldeiser een kmo is, de overeengekomen betalingstermijn ten hoogste 60 dagen mag bedragen. Indien de overeenkomst tussen een kmo-schuldeiser en een niet-kmo-schuldenaar bepaalt dat de betalingstermijn pas ingaat na de aanvaarding van de werken of de producten, mag deze aanvaardings- of verificatieprocedure niet langer dan 30 dagen duren. Wanneer er in de voorwaarden een beding is opgenomen dat hiertegen indruist, wordt dit beding als ongeschreven beschouwd. Dit wil zeggen dat de wettelijke regels dan de overeenkomst regelen, ofwel dat de wettelijke betalingstermijn van 30 dagen wordt gehanteerd.
Betalingstermijnen tussen ondernemingen vanaf 1 februari 2022
Vanaf 1 februari 2022 wordt er een nieuwe regeling ingevoerd. Zo laat de wetgever het kmo-begrip los, waardoor er geen discussie meer hoeft te bestaan over de vraag of een onderneming al dan niet een kmo is. Er wordt ook geen rekening meer gehouden met verificatieprocedures: de ontvangst van de factuur is bepalend. De nieuwe regel is dan ook heel eenvoudig:
- De standaard betalingstermijn tussen ondernemingen is 30 dagen na de ontvangst van de factuur
- Bij overeenkomst kan hiervan worden afgeweken, maar slechts tot ten hoogste 60 dagen na de ontvangst van de factuur
Van bovenstaande regeling kan in sommige sectoren wel nog worden afgeweken, maar dan enkel in samenspraak met de Raad voor de KMO. Verder is het verboden om de datum van de ontvangst van de factuur contractueel vast te leggen, waardoor morrelen met factuurdata geen optie is. Tussen ondernemingen is het met andere woorden niet langer mogelijk om betalingstermijnen van meer dan 60 dagen te bepalen.
