Het Koninklijk Besluit van 2 augustus 2002 houdende «vaststelling van het regime en de werkingsmaatregelen, toepasbaar op de plaatsen gelegen op het Belgisch grondgebied, beheerd door de Dienst Vreemdelingenzaken, waar een vreemdeling wordt opgesloten, ter beschikking gesteld van de regering of vastgehouden» formuleert de regels met betrekking tot het werkingsregime voor gesloten asielcentra. De wetgever heeft dat werkingsregime opnieuw aangepast. Het gaat voornamelijk om tegemoetkomingen naar zowel de bewoners* als het personeel toe, maar heeft ook een toegenomen efficiëntie tot doel.
* In de regelgeving spreekt men eufemistisch over ‘bewoners’ en niet over ‘gedetineerden’ of ‘gevangenen’. Wij volgen de benoeming zoals aangegeven in de regelgeving.
Toelating om varkensvlees te serveren
Het KB van 2002 verbood gesloten asielcentra om varkensvlees te serveren. Het deed dit uit respect voor gelovige vreemdelingen. Echter oordeelt de federale regering nu dat die regel discriminerend is ten opzichte van vreemdelingen die volgens hun religie wel varkensvlees mogen eten. Daarom schrapt het de vroegere regel en mogen asielcentra voortaan wél varkensvlees op het menu plaatsen. Het gaat echter niet om een verplichting. Uiteraard zal nog steeds rekening gehouden worden met de geloofsovertuiging van de bewoners. Wel vindt de wetgever een algemeen verbod te ver gaan.
Toegevingen ten aanzien van het personeel
Voortaan zal het niet meer noodzakelijk zijn om een medisch onderzoek te voorzien na elke mislukte repatriëring. Tot op heden was dat verplicht. Ook heeft de regering beslist dat de bewoner de dag voor de verwijdering uit het centrum in een aangepast regime kan worden geplaatst.
Voortaan kan een personeelslid van het andere geslacht aanwezig zijn bij de fouille boven de kledij van een vreemdeling. Voorheen was dat verboden, voornamelijk met het oog op religies waarbij het (vrouwelijk) lichaam een verregaande eervolle behandeling dient te genieten. Het personeelslid van het andere geslacht heeft hierbij de doelstelling om de veiligheid te garanderen.
Toegevingen ten aanzien van de bewoners
In principe wordt de advocaat van een bewoner 48 uur voor de repatriëring ingelicht. Echter voorziet de wetgever nu een uitzondering op dit principe. Zo kan het gezin aangeven dat zij niet willen dat hun advocaat op de hoogte wordt gebracht. De wetgever vindt dat die beslissing gerespecteerd dient te worden. Ook wanneer het gezin aangeeft akkoord te gaan met de verwijdering, is de nodeloze verwittiging van de advocaat niet langer een verplichting. Dat laatste heeft dan weer de efficiëntie als voornaamste doel.
Tot slot heeft de regering voorzien in een specifiek regime voor de bewoners van een gezinswoning. Die gezinswoningen zijn speciaal aangepast aan de noden van een gezin met minderjarige kinderen.
