Wie een pakje bestelt uit het Verenigd Koninkrijk moet sinds de Brexit goed uit z’n doppen kijken. Dit komt omdat het nu een derde land is geworden, net zoals bijvoorbeeld China en de Verenigde Staten. Hierdoor komen er veel formaliteiten bij kijken en daar lijken Britse webshops niet altijd duidelijk over te communiceren.
Prijzen exclusief btw
In de eerste plaats hoeven Britse webshops geen btw meer te berekenen, in tegenstelling tot bijvoorbeeld een Belgische of een Duitse webshop. Dit is dus een kost die wegvalt. Sommige webshops pakken hiermee uit door voor Europese klanten de prijs inclusief btw te doorstrepen en de prijs exclusief btw weer te geven, als ware het een korting. Dit wil echter niet zeggen dat er helemaal geen btw wordt geheven. Net zoals bij aankopen die uit China, Oezbekistan of Swaziland afkomstig zijn, moeten de goederen namelijk via de douane passeren. Dit vermelden dergelijke webshops vaak zelf wel even tijdens het bestelproces, maar daar moet de consument dan natuurlijk wel aandacht aan besteden.
Wat volgt zijn een resem aan extra kosten
Pakjes met een waarde van maximum 22 euro zullen moeiteloos langs de douane passeren. Er worden dan geen extra kosten in rekening gebracht. Wanneer het pakje echter een waarde heeft van meer dan 22 euro is dit wel het geval. Als klant moet je dan Belgische btw betalen (0, 6, 12 of 21%).
Als het pakje bovendien een waarde heeft van meer dan 150 euro komen daar ook nog eens invoerrechten bovenop. Hoe hoog deze invoerrechten zijn, is afhankelijk van het product dat je bestelt. Het gaat om een percentage dat op de waarde van het product én de verzendingskosten wordt toegepast. Deze grenzen van 22 en 150 euro worden in sommige gevallen echter niet toegepast of er gelden andere regels. Dit is bijvoorbeeld het geval voor toiletwaters (eau de toilette), tabak en parfums.
Daarnaast rekenen post- of pakjesbedrijven vaak administratieve kosten aan om het pakje in jouw plaats bij de douane aan te bieden en de administratieve formaliteiten te doorlopen. Zij kiezen zelf hun tarieven, maar deze schommelen wel tussen 10 en 30 euro.
Ten slotte zijn er soms nog eens talloze extra kosten die geval per geval van toepassing kunnen zijn:
- Accijnzen (bv. voor bier en koffie)
- Kosten voor het fytosanitair onderzoek, dit zijn kosten om levende planten op ziekten te onderzoeken (+/- 40 euro)
- Vernietigingskosten, dit zijn de kosten voor de vernietiging van producten zoals namaakproducten
- Antidumpingrechten, dit zijn rechten die te betalen zijn om de Europese economie te beschermen tegen andere landen die producten aan een veel lagere prijs op de Europese markt willen dumpen (bv. fietskaders die spotgoedkoop zijn in het buitenland, maar veel duurder in de EU)
Zoals je merkt, komen er al snel heel wat kosten bovenop je bestelling uit het Verenigd Koninkrijk en dat terwijl je voor de Brexit enkel maar de btw hoefde te betalen. Je moet deze kosten niet zelf aan de douane gaan betalen, maar je betaalt het gewoon aan de postbode of de koerier. Hij zal je een betalingsbewijs overhandigen en zal vervolgens het nodige aan de douane overmaken.
Ook niet aangenaam voor Britse webshops
In de praktijk betekent dit dat de verzender aan heel wat extra administratieve formaliteiten moet voldoen. Op basis hiervan kan de douane dan bepalen wat de waarde van een pakje is. De webshops moeten de bestellingen dus doorgeven en allerlei paperassen invullen. Dit kost hen veel tijd en moeite en wanneer de marges klein zijn, is dit niet erg interessant.
Sommige webshops zien dit daarom niet zitten en hebben alvast besloten om niet meer te leveren aan Europese klanten. Daardoor belandt het personeel op straat, krimpen de bedrijven in en focussen ze zich op de Britse markt. Er zijn ook webshops die de extra kosten doorrekenen aan de consument. Zij vragen dan een toeslag voor hun administratieve formaliteiten. Ten slotte zijn er webshops die een all-inprijs hanteren. Wat dit wil zeggen, is vaal heel onduidelijk. Vaak bedoelen ze vooral dat de aankoopprijs ook hun eigen administratieve verplichtingen dekt (de toeslag) en soms ook bepaalde koerier- en postkosten, maar dus niet de btw en de invoerrechten. Wat al dan niet onder zo’n all-inprijs valt, kan je vrijwel enkel weten als je de kleine lettertjes leest. Hoe dan ook: de douane is niet op de hoogte van eventuele afspraken tussen jou en de webshop en dus komen ze nog steeds bij jou aankloppen.
Ten slotte is er ook de problematiek van de retouren, iets wat zeker leeft bij producten als kleding. De Britse webshop moet nog steeds het Europees herroepingsrecht respecteren, waardoor de pakjes van de Belgische klant terug naar het Verenigd Koninkrijk kunnen gaan. Het pakje passeert daarbij opnieuw de douane en de kosten voor de verkoper lopen op. Bovendien laten consumenten zich nog vaak verrassen door de hoge kosten die ineens worden aangerekend en accepteren ze de pakjes niet. De verkoper moet dan de aankoop- en verzendingskosten terugbetalen. Ongeveer een derde van de pakjes ging de afgelopen maanden op deze manier, nog voor ze door de klant geopend werden, meteen terug naar de verzender.
Steeds vaker zie je dat de verzender de retour nadien ook weigert. Het pakje blijft dan in niemandsland zweven en wordt uiteindelijk vernietigd. De verkoper schrijft het pakje af als verloren.
