Het Vlaams adoptiedecreet moest interlandelijke adopties vlotter laten verlopen. De reden daarvoor moeten we zoeken in de cijfers: het aantal interlandelijke adopties in Vlaanderen neemt al jaren af. Via de nieuwe regelgeving tracht men een en ander op te lossen. Naast het Vlaams adoptiedecreet komt de decreetgever nu ook met een extra Besluit waarbij er vooral extra aandacht gaat naar de nazorg en het wegnemen van de onzekerheid bij het wegvallen van een adoptiekanaal.
Adoptiediensten moeten een sterk nazorgprogramma uitbouwen
De Vlaamse regering verplicht de adoptiediensten nu om een goed begeleiding- en nazorgprogramma uit te bouwen. Dit programma moet onder andere psychologische bijstand tijdens en na de adoptieprocedure aanbieden. Die verplichting is niet onlogisch, omdat de herkomstlanden steeds vaker binnenlandse oplossingen zoeken waardoor het bij interlandelijke adoptie vaak gaat om kinderen met bijzondere behoeften of om oudere kinderen. En dan is een goede psychologische nazorg natuurlijk op zijn plaats.
Minder onzekerheid tijdens adoptieprocedure
Kandidaat-adoptieouders leven altijd in onzekerheid. Adoptiekanalen kunnen bijvoorbeeld worden geschorst. Vroeger kwamen ze dan opnieuw achteraan op de wachtlijst terecht. Nu geeft men hen extra zekerheid opdat ze hun plaats in de wachtlijst behouden. In de praktijk zal men zich dus sneller naar een ander adoptiekanaal kunnen heroriënteren.
