Hoewel geschenken en schenkingen in de volksmond al eens als quasi-synoniemen worden gebruikt, is er voor de fiscus een wereld van verschil. Een geschenk is immers belastingvrij, terwijl een schenking dan weer wel wordt belast. Maar waar ligt de grens tussen een nieuwjaarsgeschenk en een schenking? Dat blijkt zoals wel vaker een feitenkwestie te zijn.
Verhouding met het vermogen
Een geschenk moet steeds in verhouding staan met het vermogen. Over een envelopje met vijftig euro voor nieuwjaar zal niemand vallen, maar dat is bijvoorbeeld anders wanneer oma voor het goed rapport een splinternieuwe wagen cadeau geeft aan haar kleindochter. De fiscus gebruikt hier vaak de 1%-regel: gelegenheidsgeschenken mogen maximaal 1% van het totale vermogen bedragen. Wie met andere woorden een roerend en onroerend vermogen heeft van vijf miljoen euro, mag gerust voor vijftigduizend euro belastingvrij geschenkjes uitdelen.
Voor wie daarentegen een beperkt vermogen heeft, is er al veel sneller sprake van een schenking. Indien dat het geval is, is de schenking onderhevig aan schenkbelasting. In Vlaanderen loopt het tarief daarvoor op tot 7% bij schenkingen van roerende goederen.
Een geschenk is steeds voor een gelegenheid
Kenmerkend aan een geschenk is dat het steeds verbonden is met een gelegenheid. Dit kan gaan van een feestdag tot een huwelijksverjaardag of een goed rapport. Bij een schenking is zo’n gelegenheid niet altijd aanwezig. Voor de fiscus is dit een belangrijk criterium en hij zal dan ook altijd naar de gelegenheid vragen.
Geef je het geschenkje per bankoverschrijving? Dan doe je er goed aan om de gelegenheid ook in de mededeling van de bankoverschrijving te vermelden. “Proficiat met de geboorte” of “Gelukkige verjaardag” volstaat. Doe je dat niet, dan is er misschien wel sprake van een bankgift. Zo’n bankgift is niet onderworpen aan schenkbelasting, maar bij overlijden binnen de drie jaar moet de bankgift wel teruggaan naar de nalatenschap en is er erfbelasting verschuldigd.
