Vandaag treedt de EU Animal Health Law, de Europese verordening over overdraagbare ziekten, in werking. Europa wil met deze verordening voorkomen dat dierziekten van mens op dier overslaan. Daarnaast bevat het instrumenten om dergelijke ziekten te bestrijden. Tevens pakt het ziekten aan die van dieren op andere dieren worden overgedragen.
Zoönosen voorkomen en bestrijden
Geheel nieuw is deze verordening niet. Er bestaan namelijk al heel wat Europese regels omtrent diergezondheid. Deze verordening wijzigt ze, breidt ze uit en codificeert ze allemaal in één enkele duidelijke verordening. De verordening kadert in een breder pakket maatregelen om de Europese voedselketen te moderniseren. Het hoofddoel is echter duidelijk: Europa wapenen om zoönosen te voorkomen en meteen ook al de wapens meegeven om het zo nodig te bestrijden.
Zo wil de nieuwe verordening de handhaving van de veiligheids- en gezondheidsnormen in de voedselketen versterken. Hierbij ligt de focus op diergezondheid en niet op dierenwelzijn, hoewel het ook erkent dat dierenwelzijn de diergezondheid kan beïnvloeden. De meer dan 280 artikelen bevatten talloze voorschriften die onder meer gaan over ziektepreventie, ziektebestrijding en ziekte-uitroeiing. Het bevat ook noodinstrumenten voor het geval het mis zou lopen, waaronder de verplichte vaccinatie van dieren, beperkingen met betrekking tot het verplaatsen van dieren en uiteindelijk ook het doden van dieren. De verordening behandelt niet alleen commercieel gehouden dieren, maar viseert ook wilde dieren, waterdieren, vogels, bijen en hommels.
Ook andere regels worden aangescherpt
Bovendien heeft Europa ook een aantal andere bredere problemen aangepakt die op een of andere manier te maken hebben met de zoönoseproblematiek.
Zo bevat de verordening namelijk regels met betrekking tot de binnenkomst van dieren en dierlijke producten. Dergelijke importregels bestaan al langer. Zo herinnert iedereen zich wellicht het drama rond katje Lee, waarbij de eigenares ondanks de regels omtrent hondsdolheid toch een katje uit Peru importeerde. Toch pakt Europa nu ook andere problemen aan, zoals de illegale handel in een aantal dierlijke producten. Het gaat dan onder meer om de handel in dierensperma. Onder meer de handel in rundersperma levert namelijk honderden miljoenen euro’s per jaar op en bleef nu nog te veel onder de radar.
Ten slotte wordt sterk ingezet op een verplichte registratie van bepaalde dieren, maar ook van commerciële fokkers. Door middel van registratiedatabanken zullen fokkers en dieren uit de anonimiteit worden gehaald en kan broodfok beter worden voorkomen. Dergelijke databanken bestaan momenteel al in een aantal landen, maar alle landen hadden hun eigen regels. Hierdoor is het voor een land als België vaak moeilijk om te weten of dieren uit Oost-Europa al dan niet het resultaat zijn van broodfok. De nieuwe Europese regels moeten dus het een en ander vereenvoudigen.
