ProcesProcesvoering

Worden robots de advocaten van de toekomst?

 I propose to consider the question, “Can machines think?” This should begin with definitions of the meaning of the terms “machine” and “think”. 

Het waren de woorden waarmee ene Alan Turing 57 jaar geleden zijn Turingtest opzette. Anno 2017 lijkt het slechts een kwestie van tijd vooraleer kunstmatige intelligentie definitief zijn intrede zal doen. In 2017 zal ruim 5 miljard dollar geïnvesteerd zijn in kunstmatige intelligentie.  Datzelfde cijfer zal bovendien de komende jaren enkel nog verder oplopen.

Nog niet voor morgen

We hoeven ons alvast geen illusies te maken: machines die de Turingtest weten te overleven, die zullen er morgen nog niet zijn. Wel zijn er steeds meer systemen die semi-intelligent weten te reageren. Semi-intelligent, want buiten hun toepassingsgebied zijn ze volledig nutteloos. Een advocaat als robot, dat zal nog niet voor deze eeuw zijn. Enkele intelligente systemen die spoedig hun definitieve intrede zullen doen in de advocatuur, verdienen wél een woordje uitleg.

Kira Systems

Kira Systems heeft kunstmatige intelligentie toegepast om contracten te analyseren: de slimme Kira was hun resultaat. Kira scant, leest en interpreteert contracten, maar ze kan er ook conclusies uit afleiden en ze zelfs onderling vergelijken. Conflicteren contracten of laten ze ruimte voor interpretatie? Kira geeft het aan. Des te meer contracten Kira leest, des te slimmer Kira wordt. Die kracht wordt vooral duidelijk wanneer Kira contracten krijgt die opgesteld worden in andere talen: naast Engels leest Kira intussen ook al vlot Frans, Spaans en Duits. Zichzelf aangeleerd, op basis van de duizenden geheime contracten die zij als een van de enige mocht inzien.

Kira garandeert intussen al een tijdsbesparing van 90%, zonder aan accuraatheid in te boeten. Intussen, want bij iedere overeenkomst wordt Kira opnieuw een stukje intelligenter.

Lex Machina

Een ander slim systeem vinden we dan weer bij Lex Machina. Lex Machina is een experte in patenten en vonnissen. Op basis van haar grote ervaring kan ze automatisch vonnissen in specifieke categorieën opdelen. Het grote voordeel van Lex Machina is dat ze hier heel eenvoudig statistische patronen uit kan afleiden.

Gaat het om een verkeersongeval? Dan kan Lex Machina bijvoorbeeld afleiden dat bij rechter X het vermelden van ‘verblindheid door de zon’ een grotere kans op slagen heeft dan een ander argument. Dit kan heel ver doorgedreven worden, tot zelfs het doen van vrijwilligerswerk uit ‘schuldbesef’ of het ‘spontaan’ inleveren van het rijbewijs. Voor de advocaat fantastisch, want het wordt nu nog eenvoudiger om goede conclusies te schrijven en argumenten te vinden. Of dit nog steeds ethisch is? Dat is dan uiteraard weer een andere vraag.

Een machine als advocaat, dat gelukkig nog niet

Alhoewel kunstmatige intelligentie een steeds belangrijkere rol inneemt, zullen advocatenmachines zeker nog niet voor morgen zijn.

Gelukkig maar, want moet het rechtssysteem niet een oprechte weerklank zijn van schuldbesef, empathie en inlevingsvermogen? Zijn er om die reden geen minimum- en maximumstraffen, om de rechter de nodige vrijheid te geven om ieder concreet geval in al zijn unieke details te bestuderen? Moet de rechter niet als enige het interpretatievermogen hebben om al dan niet te beslissen over persoonlijke kwelling en spijt? Als machines rechters manipuleren om wie ze zijn, doen ze dan nog echt aan recht? Het verhaal van de man en de bal, weet je wel?

Als machines pleiten en conclusies schrijven, dan moet de rechter automatisch zijn persoonlijkheid uitschakelen. Het objectieve, dat gaat anders verloren. Maar kunnen we de rechter dan ook niet gewoon vervangen door een emotieloze machine? Is dat plots wél teveel van het goede? Of zou zo’n machine de focus te veel leggen op het straffen en te weinig op de moraal van het verhaal? Maar is dat net niet wat de advocatenmachine doen zal?

Recht hoort niet gevonden te worden in de codes van een computer. Als we recht per se in code willen vinden, laten we het dan zoeken in het anti-feodalistische ideeëngoed zoals het ooit in de Code Civil werd vastgelegd. Laten we eerst trachten om zelf een eerlijke vorm van rechtvaardigheid te vinden en ons pas dan af te vragen hoe we dat aan computers leren zullen.

1 reactie

Geef een reactie