Consumenten worden door de wetgever als meer beschermwaardig aanzien. Op de onderneming rust dan ook een plicht om de consument voor te lichten over zijn rechten en plichten die voortvloeien uit het contract. De vraag rees echter of een verwijzing naar de op de achterzijde van de bestelbon gedrukte verkoopsvoorwaarden volstond als voorlichting van het daarin geformuleerde zwaarwegende opzegbeding. Het Hof van Cassatie deed nu uitspraak.
De feiten
In 2013 ondertekende een man een bestelbon in een toonzaak in Sint-Niklaas. Hierbij kocht hij een keuken voor een totale prijs van 22.500 euro. De keuken zou geleverd worden “begin juli 2013” en dit zonder betaling van een voorschot en zonder dat de keuken al werd opgemeten.
Op de achterzijde van de bestelbon stonden de algemene voorwaarden weergegeven, waarnaar een zinnetje op de voorzijde verwees. Volgens deze algemene voorwaarden zou de verbreking van de overeenkomst resulteren in een forfaitaire verbrekingsvergoeding van 30%, tenzij in het geval van overmacht. De forfaitaire verbrekingsvergoeding gaf zelf aan niet van toepassing te zijn indien de keuken reeds werd geproduceerd.
Uiteindelijk riep de consument overmacht in: een probleem met de bouwheer zou aan de basis liggen. De eerste rechter oordeelde dat de overmachtsituatie onvoldoende werd bewezen. Het geschil betreft het al dan niet van toepassing zijn van een verbrekingsvergoeding en de grootte ervan.
Hof van Cassatie
Het Hof van Cassatie haalde aan dat het aan de ondernemer was om aan te tonen dat hij te goeder trouw de consument informeerde over de verkoopsvoorwaarden. Deze verplichting houdt volgens het Hof van Cassatie in dat de ondernemer “de consument moet informeren over haar verkoopsvoorwaarden, rechten en plichten, zoals ze voortvloeien uit het contract”.
Aangezien dat laatste niet kan bewezen worden en omwille van het zwaarwichtig karakter van het opzegbeding, volstaat de loutere vermelding op de achterzijde niet. Wel had een vermelding boven de plaats voorzien voor de handtekening, volstaan.
Sanctie wegens gebrek aan informatie
Het Hof oordeelt dat de niet-tegenwerpelijkheid van het desbetreffende artikel van de Algemene Voorwaarden de meest aangepaste sanctie is. Met andere woorden: de ondernemer kan geen aanspraak maken op een forfaitaire vergoeding en moet zijn schade bewijzen.
Aangezien de ondernemer geen schade kon aantonen, heeft hij geen recht op een schadevergoeding.
