Artsen en zorgverleners zijn gehouden tot het beroepsgeheim. Zij mogen bepaalde feiten dan ook niet zomaar openbaar maken. Toch genieten zij in bepaalde gevallen van een spreekrecht, waardoor ze het parket kunnen inlichten. Dit is onder andere het geval bij verkrachting, aanranding of opzettelijke slagen en verwondingen bij minderjarigen of kwetsbare personen. De Wet van 18 juni 2018 betreffende de aanpak van geweld omwille van cultuur, gewoonte, religie, traditie of de zogenaamde “eer”, met inbegrip van genitale verminking (BS 27 september 2018) geeft de beroepsbeoefenaar nu ook een spreekrecht bij genitale verminking.
Ook spreekrecht bij meerderjarigen
In feite had de beroepsbeoefenaar reeds zo’n spreekrecht. Wel was het beperkt tot slachtoffers die minderjarig waren of behoorden tot de groep kwetsbare personen (kwetsbaar door leeftijd, kwetsbaar door zwangerschap, kwetsbaar door partnergeweld, kwetsbaar door ziekte of gebrek en kwetsbaar door onvolwaardigheid). Door de Wet van 18 juni 2018 vallen zowel het leeftijds- als het kwetsbaarheidscriterium weg: de beroepsbeoefenaar geniet altijd van een spreekrecht, ongeacht de leeftijd of de kwetsbare situatie.
De nieuwe regeling zal echter pas in werking treden op 1 september 2019.
