Het overlijden ten gevolge van een beroepsziekte en een arbeidsongeval was voor de wetgever niet gelijk. Althans wat betreft de vergoeding van de begrafeniskosten. Die ongelijkheid heeft de wetgever intussen weggewerkt.
Wat is het verschil tussen een arbeidsongeval en een beroepsziekte ?
Een arbeidsongeval en een beroepsziekte zijn juridisch twee aparte begrippen. Zo spreken we van een arbeidsongeval wanneer een werknemer, tijdens de uitvoering van zijn arbeidscontract, een letsel oploopt. Ook wanneer het gaat om een letsel tijdens het normale traject van en naar het werk, spreken we nog steeds over een “ arbeidsongeval ”. Het gaat duidelijk om een plots voorval, bijvoorbeeld: het verliezen van een vinger in een machine, het vallen van een stoel of het betrokken raken in een ongeluk wanneer je op weg bent naar het werk.
Een beroepsziekte is eerder een ziekte die wordt opgelopen door de uitoefening van het werk. Er is geen plotse gebeurtenis, maar de ziekte wordt veroorzaakt door de langdurige blootstelling aan bepaalde arbeidsfactoren. We denken bijvoorbeeld aan een werknemer die longkanker oploopt ten gevolge van een langdurige blootstelling aan asbest of heftige rugklachten door de vele trillingen tijdens de bediening van een bulldozer.
Gestorven? Beide categorieën kregen geen gelijke vergoeding voor de begrafeniskosten
Bij het overlijden ten gevolge van een beroepsziekte of ten gevolge van een arbeidsongeval, golden voorheen twee aparte vergoedingsstelsels.
Het resultaat: iemand die overleden was ten gevolge van een arbeidsongeval kreeg een andere vergoeding voor de begrafeniskosten dan iemand die overleden was ten gevolge van een beroepsziekte. Afhankelijk van het moment van de erkenning – voor of na het pensioen- was er zelfs bij de beroepsziekten een verschillende berekeningsmethode.
Dood is dood, maar voor de wetgever was het toch niet allemaal hetzelfde.
Ongelijkheden worden nu weggewerkt
De wetgever grijpt in en kiest nu voor één uniform vergoedingssysteem. De vergoeding voor de begrafeniskosten wordt nu gelijk aan dertig keer het maximale bedrag van het basisloon, zoals van toepassing in het jaar van overlijden, te delen door 365.
De wetswijziging treedt met terugkerende kracht in werking. Vanaf 1 juli 2017 houden beide systemen dan ook rekening met de inkomsten van de overledene op het ogenblik van het overlijden.
Meer informatie: wet van 30 september 2017 houdende diverse bepalingen inzake sociale zaken (B.S. 16 oktober 2017) en art. 33 en 34 in het bijzonder.
