Ten gevolge van de oplopende energieprijzen blijft ook het inflatiecijfer stijgen en stijgen. Dat heeft gevolgen voor huurders, want de huurprijs wordt nu eenmaal geïndexeerd. Daarom grijpt Vlaanderen in: een indexering is tijdelijk enkel nog mogelijk als de woning voldoende energiezuinig is. Bij dergelijke woningen merken de huurders minder van de oplopende energieprijzen. Bij onzuinige woningen, waarbij de huurder al wordt geconfronteerd met de hoge energieprijzen, is de indexering niet mogelijk.
Indexering woninghuur in Vlaanderen
De prijs van een huurwoning kan één keer per jaar worden geïndexeerd, tenzij de partijen schriftelijk overeen zijn gekomen dat een indexering niet mogelijk is. Dat volgt uit artikel 34 Vlaams Woninghuurdecreet. De indexering vindt in principe plaats op de verjaardag van de huurovereenkomst. De verhuurder die de indexering wil inroepen, moet dit schriftelijk meedelen aan de huurder. De verhuurder is niet verplicht om de (volledige) indexering toe te passen. Er is met andere woorden geen automatische huurprijsindexering in Vlaanderen.
Beperking indexering woninghuur: niet mogelijk voor energieverslindende woningen
De Vlaamse regering heeft beslist dat het voor verhuurders verboden is om vanaf 1 oktober 2022 de indexering toe te passen als een huurwoning over het EPC-label E of F beschikt. Voor woningen die over het EPC-label D beschikken, is de indexering beperkt tot 50%. Huurwoningen dienen sinds 2009 verplicht over een EPC-certificaat te beschikken. Het EPC-certificaat bevat onder andere een EPC-label dat gaat van A+ (heel energiezuinige woningen) tot F (energieverslindende woningen). Ook als een woning niet over een EPC-label beschikt, is de indexering niet toegestaan. De indexering dient steeds te gebeuren op basis van het gezondheidsindexcijfer.
| EPC-label | Indexering (gezondheidsindexcijfer) |
| A+ | 100% |
| A | 100% |
| B | 100% |
| C | 100% |
| D | 50% |
| E | 0% |
| F | 0% |
Het decreet wil er niet alleen voor zorgen dat de meest kwetsbaren beter worden beschermd, maar wil tegelijkertijd verhuurders aanmoedigen om te investeren in een betere isolatie. Het is nog niet duidelijk hoelang deze regels zullen blijven gelden, maar volgens het decreet zal dat voor minstens een jaar het geval zijn. Nadien zal de indexering wel weer mogelijk zijn, maar volgens een aangepaste formule. Het is namelijk niet de bedoeling dat men dan een uitgestelde indexering toepast, zodat er ineens een hoge stijging plaatsvindt. Het gaat eerder om een soort van indexsprong.
Ook voor verhuurders die werken met forfaits
Sommige verhuurders werken met forfaits. Dat wil zeggen dat de verhuurder de energiekosten draagt. De huurder betaalt elke maand een vaste vergoeding, ongeacht of deze vergoeding hoger of lager ligt dan de werkelijke energiekosten. Nu de energieprijzen stijgen, komt de factuur dus bij de verhuurder te liggen.
De gevolgen van de oplopende energieprijzen zijn in dit geval voor de verhuurder en niet voor de huurder. Desondanks maakt het decreet geen uitzondering voor deze situatie: ook hier is een indexering niet mogelijk als het gaat om een energieverslindende woning. Vooral bij cohousing, medehuur en onderhuur doet deze situatie zich voor.
