BoeteStraf

Nog snel even een parkeerboete aanvechten in Brussel

Het MB van 11 oktober 1976 bepaalde de bijzondere plaatsingsvoorwaarden voor verkeerstekens. Wat betreft de verkeersborden betreffende het stilstaan en parkeren (E1 tot E9h), vereiste men dat de bevestigingspalen oranje zouden zijn. Weinig gemeentebesturen weten dat en slechts zelden zie je de oranje paal nog verschijnen in het landschap. Zo ook in Brussel. Het nieuwe Besluit van de Regering van het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest van 1 februari 2018 (BS 24 april 2018), stapt daarom af van die reglementering.

De oranje paal

In artikel 11.4.1. van het MB van 11 oktober 1976 bepaalde men het volgende: “de staanders of de steunen en zoveel mogelijk, de achterkant van deze verkeersborden hebben een oranje kleur”. Het gaat om de verkeersborden E1 tot E9h.

De wetgever had destijds de oranje kleur ingevoerd om de nodige aandacht van de chauffeurs te trekken. Zo konden chauffeurs die rechtsomkeer maakten in een tweerichtingsstraat, de voorkant van het verkeersbord nooit gezien hebben. De oranje kleur moest hen dan echter wijzen op het bestaan van het verkeersbord betreffende het stilstaan en parkeren.

Waarom de wijziging?

Vandaag de dag wordt de regel van de oranje paal niet zo consequent meer opgevolgd. Zo waren er al eens juridische problemen waarbij foutparkeerders de parkeerboete aanvochten op grond van de foute kleur van de paal. Een voorbeeld vinden we in het Vlaams-Brabantse Herent waar een man zijn parkeerboete van 22,5 euro niet wilde betalen en gelijk kreeg door de firma in kwestie.

Aangezien de Brusselse wegbeheerders al jaren geen oranje palen meer gebruiken, vindt de Brusselse regering deze bijzondere plaatsingsvoorwaarde contraproductief.

Een spijtige zaak?

Eerder nog wees verkeersjurist Karel van Coillie over het belang van de oranje paal. Andermaal baseert men zich op het belang van de paal indien de chauffeur rechtsomkeer maakt. In Leuven werden bijvoorbeeld alle palen recent nog oranje geverfd om opnieuw aan de verplichting te voldoen.

Tot slot haalt Karel Van Coillie aan dat de wet van ’76 gebruiken geen garantie is voor succes. De vrederechter kan er immers altijd nog van uitgaan dat de chauffeur het verkeersbord wel gezien had. In dat geval moest de chauffeur de reglementering immers nog gewoon naleven.

Tot 1 mei 2018, dan treedt het nieuwe Besluit in werking, valt het alleszins nog te proberen op het Brusselse grondgebied.

Geef een reactie