Als onderneming moet je je inschrijven bij de KBO (Kruispuntbank van Ondernemingen). Hierbij moet je eveneens jouw activiteiten doorgeven, die op de publieke pagina worden opgenomen. Wanneer een onderneming vervolgens een vordering instelt, moet de onderneming zijn ondernemingsnummer en de KBO-geregistreerde activiteit waarop de vordering is gebaseerd, doorgeven. Dat was in het verleden vaak problematisch indien de activiteit waarop de vordering was gebaseerd, niet in de KBO was ingeschreven…
Vroeger: reden voor onontvankelijkheid
Vroeger kon de verweerder bij de start van het proces de onontvankelijkheid inroepen indien de activiteit waarop de vordering was gebaseerd, niet in de KBO was ingeschreven. De rechter diende de vordering dan inderdaad onontvankelijk te verklaren. De vordering in rechte was dan onontvankelijk, maar niet de onderliggende rechtsvordering. De onderneming kon vervolgens haar inschrijving in de KBO regulariseren en gewoon opnieuw naar de rechter stappen. De tegenpartij won dus tijd.
Niet-inschrijving activiteiten KBO niet langer reden voor onontvankelijkheid
In tijden van gerechtelijke achterstand is zo’n werkwijze niet langer wenselijk. Het zorgt ook voor een onredelijke meerkost voor de samenleving en dus grijpt de wetgever nu in. Daarom schrapt de wetgever de mogelijkheid om de vordering in dit geval onontvankelijk te verklaren. Ook indien de activiteit waarop de vordering is gebaseerd niet in de KBO werd ingeschreven, moet de rechter de zaak dus gewoon behandelen. Indien de onderneming echter niet in de KBO is ingeschreven en dit ook niet binnen de opgelegde termijn doet, blijft de rechter wel gewoon verplicht om de vordering onontvankelijk te verklaren. Bovendien tast deze wijziging de verplichting om al jouw activiteiten correct in de KBO te registreren niet aan. Anders loop je immers het risico op een strafrechtelijke geldboete dat tot 10.000 euro op kan lopen!
